UĞUR DÜNDAR

23 Şubat 1944, “Kızıl Ordu Günü” olarak bilinir….

Oysa bu tarih, Çerkes Halkları için kapkara, korkunç bir gündür. Çünkü o gün, SSCB (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği) diktatörü Stalin, “yıldırım” hızıyla aldığı bir kararla, Çerkes Halkları'nı Orta Asya bozkırlarına sürgün etmeye başlamıştı. Gerekçe olarak da onların Moskova'ya boyun eğmemelerini ve Almanlar'la iş birliği yaparak, vatana ihanet etmelerini göstermişti!..

★★★

23 Şubat sabahı erken saatlerde operasyon başladığında Çerkesler'e, tüm işlerini bırakıp hazırlanan özel merkezlerde toplanmaları, direnenlerin derhal kurşuna dizilecekleri duyurulmuştu.

★★★

İnsanlar zorla, dipçiklenip sürüklenerek evlerinden çıkarılıyor, yaşlı oldukları için karara uyamayanlar oracıkta infaz ediliyor, tarlalar ateşe veriliyor, hastanelerde yatanlar bile katliamdan kurtulamıyordu.

★★★

Acımasızlık tüyler ürpertici boyutlardaydı.
Örneğin Urus-Martan Merkez Hastanesi'ndeki 72 hasta, binanın biraz ötesindeki uçurumdan aşağı bırakılıyor, 600 çocuk, kadın ve yaşlı öldürülerek bedenleri Galayn Chazh Gölü'ne atılıyordu.

★★★

Stalin'in emriyle başlayan insanlık tarihinin en acımasız soykırımlarından biri, bitmek bilmiyordu.
Nitekim dört gün sonra Haybah Köyü'nde, çoğunluğu çocuk ve kadın olan 700 kişi kapatıldıkları ahırlarda diri diri yakılıyorlardı.

★★★

Evlerinden, köylerinden yurtlarından koparılan insanlar tren istasyonlarına götürülüp hayvan vagonlarına tıka basa dolduruluyor ve bilinmeyen yerlere doğru bitimsiz yolculuklara çıkarılıyordu.
Vagona tıkılan herkes bir daha bu topraklara asla dönemeyeceğini ve ailesinin diğer bireylerini göremeyeceğini biliyordu!..
Bu çileli sürgün yolculukları sırasında 70 bin kişi, dondurucu soğuktan, açlıktan veya tifo salgınından ölüyordu.

★★★

Sürgün yılları sonunda ölen Çerkesler'in sayısı 200 bini, İnguşların da 30 bini buluyordu.
Geri kalanların çoğu da sürüldükleri yerlerde yitip gidiyordu.

★★★

Sevgili okurlarım,
Hocaların hocası, değerli bilim insanı Prof. Dr. Cengiz Kuday'ın “Çerkesler'in Özgür Sesi” JiİNEPS Gazetesi'nden alıntılayıp bana gönderdiği bu satırları, her yıl 24 Nisan'da sözde Ermeni soykırımını devlet töreniyle anma kararı alan Fransa'nın Devlet Başkanı Macron'a ve Batılı dostlarına ithaf ediyorum.
Gerçekten anacak bir soykırım arıyorlarsa, 23 Şubat 1944 tarihine baksınlar!
Tabii yürekleri yiyorsa!..
____________ 
Alıntı: Sözcü, 23 Şubat 2019
Not: 23 Şubat 1944 Çeçen ve İnguşların sürgün ve soykırıma tabi tutulduğu tarihtir. Yazar nüanslara hakim olmadığından, "Çeçen" olması gereken isimleri "Çerkes" olarak ifade etmiştir.  

Yorumlar