• https://www.facebook.com/%C3%87erkes-Haklari-Inisiyatifi-1720870914808523/
  • https://twitter.com/CerkesHaklari
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi3
Bugün Toplam46
Toplam Ziyaret1046193
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar34.115934.2526
Euro37.625337.7760
Semerkew
Nerden geçtik şu ulus devlet aşamasına

Bizim bugün yaşamakta olduğumuz problemlerin büyük çoğunda imparatorluğumuzun dağılmasının yol açtığı büyük travmanın izleri var. En başta “kimlik” meselesi. İmparatorluklar çağında belirleyici olan önce dinî kimliğiniz sonra da etnik aidiyetinizdi. Devlet katında birincisi önemliydi. Kimlerin askere gidip gitmeyeceğinden kimlerin ne kadar vergi vereceğine kadar devleti ilgilendiren konularda başlıca kriter hangi dinî cemaatin mensubu olduğunuzdu. Toplumsal hayatta ise etnik kimlik önemliydi. Çünkü sizin farklılığını, renginizi gösteren “özel” kimliğiniz oydu.

İmparatorluklar çağının ardından ulus devletler çağı geldi. Bazılarının sandığının aksine ulus devlet demek etnik devlet demek değildir. Zaten etnik devlet tarihte örneği kolay bulunabilen bir model de değildir. Ulus devlet homojen toplum demektir. Dili, dini, kültürü benzer insan topluluklarının oluşturduğu siyasal yapının adıdır.

Ulus devletler aşamasına Avrupa bizden çok daha önce geçti. Çünkü Roma çağından sonra imparatorluklar uzun ömürlü olmadı. Bunun bir sebebi de üretim ilişkilerindeki değişimdi. İmparatorlukların sonsuz sayıda feodal birimlere bölündüğü sıralarda burjuva diye bir insan türü ortaya çıkmış ve bu insanlar ekonomik imkânlarını kullanarak zadegân yönetimlerinin yerine kendilerinin belirleyici rolde oldukları “halk egemenliğine” dayalı rejimler ihdas etmeye koyulmuşlardı. Feodalite sona ermiş, modernite doğmuştu.

Burjuvazinin egemen olduğu yani halkın demokratik katılımının sağlandığı yönetimlerin yeniden imparatorluk çatısı altında bir araya getirilmesi artık düşünülemezdi. Ama etnik ayrışma için aynı şeyi söyleyemeyiz. Bugün bile etnik temelde siyasi otonomiye sahip olmayı isteyenler var. Sözgelimi Belçika’da.

Ama... Avrupa’da herhangi bir aydının “nerden geçtik şu ulus devlet aşamasına” diye hayıflandığına kolay kolay şahit olamazsınız. Biz buna her gün şahit oluyoruz. Türkiye’de “ulus devlet” kavramı bazı aydınlardan “bütün kötülüklerin anası” muamelesi görüyor. Ulus devletin nihayetinde tarihsel ve sosyolojik bir aşamanın ürünü olduğunu kabul etmek istemiyoruz sanki.

Elbette bütün ulus devletlerin olduğu gibi bizim ulus devletimizin de bazı sorunları var. Bunlar aslında modernitenin sorunları. Mesela çoğulculuk noksanlığı gibi. Bir de bizimkinin etnik kimliklerle ilgili ekstra sorunları var. Ulus devlet inşası adı altında etnik kimliklerin inkârını da bagajında muhafaza eden bir tecrübe bizimkisi.

Kemalist rejim laikleşme politikalarını uygulamak için “çok etnili” bir millet anlayışından uzaklaşmak durumundaydı. Çünkü millet dediğiniz yapı “Kürtlerden, Çerkezlerden, Gürcülerden, Boşnaklardan, Arnavutlardan vs” oluşuyorsa bütün bu unsurları bir araya getiren şeyin ortak kültür, yani Müslümanlık olduğunu kabul etmiş olacaktınız. Kemalistler işte bu sakıncayı ortadan kaldırmak için “etnik homojenite” yalanını uydurdular.

Her ne kadar bu politika artık terkedilmiş olsa da, biz yine “ulus devlet” deyince bu tarihsel tecrübeyi hatırladığımızdan tuhaf tepkiler vermekten kendimizi alıkoyamıyoruz.

  
3635 kez okundu

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın
adigebze I-II
Nükte!

KISSADAN HİSSE

-Moğollar Buhara’yı kuşattıklarında, uzun süre şehri teslim alamadılar. Cengiz Han Buhara halkına bir haber gönderdi: Silahlarını bırakıp bize teslim olanlar güven içinde olacaklar, ama bize direnenlere asla eman vermeyeceğiz.

-Müslümanlar İki gurup oldu: Bir gurup; asla teslim olmayalım, ölürsek şehit, kalırsak Gazi olur, Şeref’imizle yaşarız dediler. Öbür gurup ise; kan dökülmesine sebep olmayalım, sulh iyidir, hem silah, hem de sayı olarak onlardan azız, gücümüz onlara yetmez, dediler ve teslim oldular.

-Cengiz Han, silah bırakanlara; teslim olmayanlara karşı bize yardımcı olun, galib geldiğimizde şehrin yönetimini size bırakalım dedi. Böylece İki müslüman gurup savaşmaya başladılar. Moğollar’ın da yardımı ile, teslim olanlar galib geldi. Savaştan sonra Cengiz Han teslim olanların silahlarının alınmasını ve kafalarının kesilmesini emretti. Sonra meşhur sözünü söyledi: “Eğer güvenilir olsalardı, bizim için kardeşleri ile savaşmazlardı. Kardeşlerine bunu yapanlar, yarın da bize yapar.”

 

Site İçi Arama

 

Google Site

 

Üyelik Girişi