Geçenlerde katılmış olduğum bir toplantıda, şehirli, modern ve eğitimli bir kaç Çerkes hanım, benim hiç de tahmin etmediğim bir şekilde, Çerkesçe Anadilde Eğitim Hakkına karşı çıkarak, bunun ülkeyi bölebileceğini, Atatürk’ün kurmuş olduğu Cumhuriyeti yok ederek bugüne kadar kazanılmış haklardan da olacağımızı ve ülkenin gericileşeceğini söylediler.

Şüphesiz tüm dünya ülkeleri gibi Türkiye de müthiş bir değişim sürecinden geçiyor. Daha düne kadar tabu olan konular bir bir yıkılıyor ve bugün artık alenen konuşuluyor. Bir kısım insan bu değişimi algılayıp desteklerken, algılayamayan bir kısım ise tavır geliştirip karşı çıkıyor.

Ana dilde eğitim hakkı da bu büyük değişimlerden bir tanesi aslında. Daha düne kadar konusu  bile geçmezken, birden gündemimize girdi. Bunu ister bugünkü iktidarın becerisi olarak yorumlayın, ister dünyadaki değişime, ulus devletlere ihtiyaç kalmamasına bağlayın (ki ben ikincisine inanıyorum ), önemli olan gündemimize girmesidir. Fakat ondan daha da önemli olan bir şey var ki o da geliştirdiği yan etki; yani bir kısım insanda meydana gelen bu sosyal değişimin, insanların hayat tarzlarını da değiştireceği korkusudur.  Bu korku bu kişilere kimliklerine sahip çıkmayı erteletebiliyor, ya da reddettirebiliyor.

***

Peki, bu korku yerinde mi? Türkiye’de, modern, eğitimli, şehirli kısaca “Beyaz Türk” diyebileceğimiz kitlenin yaşam tarzı gerçekten tehdit altında mı?

Psikolojide  “farkında olmak” diye bir deyim vardır, bir insanın psikolojik sorunlarının çözümü ve tedavisi için önce sorunun  “farkında olması” gerekir ki bir sonuç elde edilebilsin. Türkiye’de yaşayan bu “Beyaz Türkler”in de sorunun farkında olabilmeleri lazım ki olaya daha geniş bir perspektiften bakıp, değişimi algılayabilsinler.

Türkiye Cumhuriyeti, kuruluşundan itibaren oy oranları ve sayıları % 20 yi geçmeyen bir elitist azınlık tarafından zorbalıklarla yönetildi hep. Bugün “alkol yasaklanacak, zorla başımızı örttürecekler, yaşam tarzımızı değiştirecekler” korkusu olan bu kesime şunu hatırlatmakta fayda var: Elitist bir kesim, Cumhuriyetin kuruluşundan beri kendisi dışında kalan kesimin hayat tarzını zorla değiştirmedi mi?

“Zorla başımızı kapatacaklar” diyenlere şunu sormak lazım: Bu insanların başı zorla açtırılmadı mı? İnsanlara hiç sormadan “Biz uygun gördük, çağdaş olacaksınız” deyip zorla “çağdaş” yapmaya çalışmadılar mı?

Kendileri, çocuklarını ilkokuldan itibaren bale, müzik, İngilizce, Fransızca derslerine yollarken, o yaşta çocuklara kuran kursları ve kendi dillerini öğrenmek yasaklanmadı mı?

Muhafakazar bir ailenin kızına bırakın başını açmayı, 19 Mayıs törenlerinde minicik etekler giydirmediler mi?  O kızların anne babalarının iç dünyasını allak bullak etmediler mi?

Ben cevap vereyim EVET yaptılar.

Çünkü en tepedeki karar vericiler ve onun menfaat çıkardaşları hariç, sizler bunun farkında bile değildiniz. Bu başı kapalı, inançlı insanları dışlayıp toplum dışına çıkardığınız için, yani bir akvaryumda yaşadığınız için onları görmediniz. Zaten toplum içine de çıkartmadınız ki!.. Üniversitelere almadınız, onlara meslekleri yasakladınız, orduevleri önlerinde aşağılayıp geri çevirdiniz; bırakın bunları restaurantlara bile almadınız, tümünü yok saydınız. Başörtülü bu köylü tipler sizin gözünüzde ya yazlık sayfiye yerlerinde yol kenarında gözleme yaparlardı, ya da evlere temizliğe giderlerdi. Adları da çok aşağılayıcıydı, onlardan “kadın” diye bahsederdiniz.

Halkın oyuyla meclise seçilen bir milletvekili hanımı bile sırf başı kapalı diye dışarı attınız; hem de dürüstlüğü ve halkçılığı ile çok övündüğünüz Ecevit’in “haddini bildirin bu kadına” naraları altında.

Tıpkı daha önce seçilen Kürt milletvekillerine yaptığınız gibi…

***

Gün oldu devran değişti, dünya değişti. Bu elitist laik zihniyet bu ülkeyi yönetemeyip, mızrak çuvala sığmayınca da, bu sizin aşağıladınız sınıf palazlanıp AKP iktidarını ülkenin başına getirdi. Ekonomik olarak güçlenen bu sınıf, ezikliklerinden kurtulup sosyal hayata daha fazla katılmaya, otomobil kullanmaya, restaurantlara gitmeye, otellere gitmeye, çalışmaya, hem de işlerini de iyi şekilde yapmaya başlayınca birden “nereden çıktı bunlar ya, başörtülüler de amma çoğaldı bu iktidar zamanında, eyvah şeriat geliyor” demeye başladınız.

Yanılıyorsunuz,  onlar hep vardı. Sadece sizin baskılarınızdan kenarda köşede kalmışlardı ve sizler bunları göremediniz, ya da görüp de ses çıkartmadınız.

***

Peki bu grubun içinde gerçekten eskiden sizlerin yaptığı gibi, insanların yaşam tarzlarını zorla değiştirip, dine dayalı bir sistem kurma hayalleri içinde olan bir kesim yok mu?

Bunlardan korkulmamalı mı ya da bunlarla mücadele etmemeli mi?

Elbette ki var ve bunlarla da mücadele edilmeli. Ancak iktidarını kaybeden laik elitist kesimin abarttığı kadar değil bence.

Ben şöyle bir soru sorayım: Bu ülkede bir tek ulusun üstünlüğüne inanan, tek tip insan yaratmak isteyen, herkesi tornadan çıkmış gibi aynı yapmak isteyen, Faşist bir kesim yok mu?

Var.

Hem de şeriat isteyenlerden daha fazla. MHP’nin % 15’ini alın, CHP içindeki Ulusalcılardan % 10 koyun, en az bir % 10 da AKP içinden çıksa % 30 – 35 leri bulur.

Yani demem odur ki, bu ülkede asıl tehlike Faşizm tehlikesidir. Yaşam tarzımız değişmesin derken, zorla bize kabul ettirilen kimliği kabul edip, kimliğimizi unutuyoruz. “ Bunlar artık okullarda dersleri besmele ile başlatacaklar” diye hafif korku ile dalga geçerken, Nazi dönemi Almanya’sından kalma bir uygulama ile her sabah çocuklarımızın “Ne  Mutlu Türküm Diyene!” diye bağırtılmalarına niçin ses çıkartmıyoruz?

Kısaca, yazının başında belirttiğim hanımlar gibi yaşam tarzı değişeceği endişesi içinde olan kesime şöyle seslenmek istiyorum:

Lütfen farkında olun!

Bizlere oynanan oyunun, hedef şaşırtmacanın, “eyvah türban mı takacağız?” korkusu yerine “eyvah kimliğimiz yok oluyor!” un farkına varın.

Zaten yıllardır apolitikleştirme politikaları sonucu kapatıldığımız derneklerimizde ve düğünlerde oynaya oynaya yok oluyoruz;  bir de “eyvah şeriat geliyor” korkusu ile kimliğimizi unutturma politikalarına destek olup, kendi mezarımızı kazmayalım.

Dünya artık eski dünya değil. 1870’lerde başlayan Ulus Devlet akımı artık yerini daha özgürlükçü politikalara bırakıyor. Ayrı din ve diller artık dünyada sorun olmaktan çıkıyor, tam tersine bunlar o ülkelerin ve de nihai olarak insanlığın zenginliği sayılıyor. Çok uluslu şirketler artık insanların diline, dinine değil, ne kadar tükettiğine ya da tüketebileceğine bakıyor.

Ana vatanımız dahil dünyada en çok Çerkes nüfusun yaşadığı bir ülkedeyiz. İlk defa anadil eğitimini konuşmaya başladık, en azından bir ucunu gördük, seçmeli dersler artık fiilen yürürlükte ve dilimizi kullanabileceğiz. Sonuca bu kadar yaklaşmışken iktidarını kaybetmek üzere olan (şu anda paylaşmış gözüküyor) egemen sınıfların yaydığı korku politikalarının esiri olmayalım. Bu ülke ve bizler için asıl büyük tehlike “tek tip insan” ve “tek tip ulus” yaratmak isteyen Faşizm tehlikesidir. Lütfen farkında olalım ve buna karşı mücadele verelim.

Son bir söz de yine bu elitist laik kesime.

Sizler bu ülkede yaşayan ve etnik kimliği ne olursa olsun, muhafazakar kesime (ve de azınlıklara) bilerek ya da bilmeyerek, farkında olarak ya da olmayarak çok haksızlık yaptınız. Bu insanların inançlarını ve yaşam tarzını zorla değiştirmek hiç bir şekilde kabul edilebilecek bir davranış değildir. Bırakalım isteyen istediği gibi yaşasın, bu insanlar bu toplumda zaten vardılar ve kenarlara itilmişlerdi, şimdi artık meydanlara çıkıyorlar. Varsın çıksınlar, korkmayalım. İnsanlar artık inançlarını özgürce yaşayabilsin, bizler de yaşam tarzlarımızı özgürce yaşatabilelim.

Biz Çerkesler bu ülkede var olmak, kültürümüzü ve kimliğimizi korumak, çocuklarımıza iyi bir miras bırakmak istiyorsak, egemen güçlerin bize dayatmaya çalıştığı korkuları reddedip, bu ülkedeki gerçek tehlikenin Faşizm tehlikesi olduğunu bilerek buna karşı mücadele vermeliyiz.

Ana dilde eğitim hakkı bölücülük değil, insani bir haktır.

Korkularımızla yüzleşip, var olma mücadelemizin en önemli aracı olan, anadilde eğitim hakkı mücadelemizi korkularımıza kurban etmeyelim.