• https://www.facebook.com/%C3%87erkes-Haklari-Inisiyatifi-1720870914808523/
  • https://twitter.com/CerkesHaklari
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi2
Bugün Toplam114
Toplam Ziyaret1055802
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar34.160134.2970
Euro36.689736.8367
Semerkew
Murat Özden
murathabracu@hotmail.com
21 Eylemcileri, Cumartesi Annelerini Selamlıyor
29/10/2014

İstiklal Caddesi’nin hayatımda ne kadar önemli bir yer tuttuğunu düşündüm bu yazıya başlarken. Geçmişten bugüne, bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti İstiklal Caddesiyle yaşadıklarım.

1974-1975 eğitim döneminde Üniversite sınavlarına girmek için ilk defa İstanbul'a geldim. Sınavlar sonucu İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisi İşletme Yüksek Okulunu kazandım. Okulumuz İstiklal Caddesi’ndeki tarihi Mısır Apartmanı’ndaydı. Mısır Apartmanı’nın 5-6-7. katları okulumuzdu. Tünelden Taksime doğru giderken, Saint Antuan Kilisesi’nin bitişiğinde, Galatasaray Meydanına 40-50 metre mesafedeydi okulumuz.

1975 yılında Galatasaray meydanında ilk defa korsan mitinge katılmıştım. Devlet Güvenlik Mahkemelerini protesto eylemiydi yaptığımız. İlk defa devletle karşı karşıya gelip, korkmamayı Galatasaray Meydanı’nda öğrendim. Paralı eğitime karşı çadır kurup, açlık grevi yapan arkadaşlarımı da ilk defa Galatasaray Meydanı’nda ziyaret ettim.

Sonra 1976 yılında Taksimde ilk defa 1 Mayıs’a katıldım. 1976 1 Mayısı tam bir şenlik havası içerisinde geçmişti.

Ömrümde ilk defa bu kadar çok insanı bir arada görmüştüm. 1977 1 Mayısı’nda devletin provokasyon yapıp 38 kişinin ölümüne, yüzlerce kişinin yaralanmasına sebep olduğunda da Taksim’deydim. Devlet, insanların bir araya gelip, birbirlerinden enerji almasından çok korkmuştu.

1978 1 Mayısı’nda iktidarda olan Ecevit sokağa çıkma yasağı ilan etmişti. 1978 1 Mayısını Ağa Camii Sokağındaki öğrenci evinde karşılamıştık. 1978 yılında 24 saat İstiklal Caddesi’nde yaşayan biri olmuştum. İşyerim şimdi kapanan Tünele yakın Fransızlara ait Hachette Kitabevi idi. Okulum Mısır Apartmanı’nda, evim Ağa Camii sokağındaydı.

Hemen dünyayı değiştirerek, Türkiye Halkları ile birlikte Çerkes halkını da kurtaracağımıza can-ı gönülden inanıyorduk.

Ama biz yerinde duramayan, birbirini boğazlayan gençler olarak, 12 Eylül askeri darbesinin yolunun taşlarını döşüyorduk.

12 Eylül geldiğinde de İstiklal Caddesi’ndeydim. Ancak Türkiye’nin üzerine çöreklenmiş olan 12 Eylül bugün de bütün kurumları ile devam ediyor. Anayasası, toplum üzerinde yarattığı kişiliksizlik, ahlaksızlık ve korku iklimi ile 12 Eylül kesintisiz olarak varlığını sürdürüyor.

12 Eylül’ün yarattığı devlet terörü, işkenceler, insan hakları ihlalleri ve faili bulunamamış on yedi bin cinayetle hayaleti hala toplumun üzerinde geziyor ve insanları korkutmaya devam ediyor.

"Eşkiya dünyaya hükümdar olmaz" türküsünün söylediği gibi, zalimlerin yaptıkları zulümlerin hesabını verdikleri bir düzen kurulacaktır elbet. Bugüne kadar bu hesabın sorulmamış olması, sorulmayacağı anlamına gelmiyor.

İnsanlar adaleti ararlar.

Israrla ararlar.

Bu ısrar, zalimleri önce vicdanlarda mahkum eder.

Cumartesi anneleri, ısrarlı adalet arayışının çelikleşmiş sembolüdür.

Fark etmiyor "Türk, Kürt, Çerkes, Laz, Gürcü, Pomak, Arnavut" olmaları.

Onlar çocuklarını arıyor.

Üzerlerine toz konmasına razı olmadıkları çocuklarını.

Onlar dirisini bulamayacaklarını bildikleri çocuklarının, ölüsünü bulup, mezara sarılmak istiyorlar.

Ama birçoğu çocuklarının ne ölüsüne, ne de dirisine sarılamadan göçüp gitti bu dünyadan.

Tıpkı Bigalı bir Çerkes olan Hayrettin Eren'in annesi Elmas Ana gibi.

Tıpkı Karslı bir Kürt olan Cemil Kırbayır'ın annesi Berfo Ana gibi.

Onlar her cumartesi günü Galatasaray Meydanına gittiklerinde, işkenceciler, işkence ederek öldürdükleri o gencecik çocuklardan çok daha fazla korkuyorlar.

Onuruyla ölenler bir defa ölürler.

Ama işkenceciler beş yüz defa öldüler,

Ve her hafta korkudan ve utançtan ölmeye devam edecekler.

Vicdanların adaletinin tecellisini sağlayan Cumartesi Annelerinin kararlılığı, gerçek adaletin tecellisini de sağlayacaktır.

***

Çerkesler de ilk defa kendilerini İstiklal Caddesinde ifade etmeye başladılar.

İstiklal Caddesinin enerjisi ve hoşgörüsü Çerkeslere de cesaret verdi.

İlk defa "soykırım"ı yüksek sesle burada dile getirdiler.

Kendi kimlikleriyle ilk defa burada sokağa çıktılar.

Rus Konsolosluğunun burada olması bir etken ama İstiklal dinamizmidir asıl tetikleyici olan.

2007,  2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 21 Mayıs anma ve protestoları ses getirdi.

Israrla birileri 21 Mayısları İstiklal’den kaçırmaya çalışıyor ama nafile.

Artık Çerkesler için her gün 21 Mayıs.

Artık en azından her ay 21 Mayıs.

***

Hiç aramızda bugüne kadar konuşmadık.

Acaba 21 eylemlerini başlatırken biz bilinç altı olarak Cumartesi Annelerinden etkilenmiş miydik?

Yılda bir kez sokağa çıkarak böylesine büyük bir soykırımı anlatabilmenin mümkün olmadığını düşündük.

Onun için tıpkı Cumartesi Anneleri gibi, adaletin arandığı Galatasaray Meydanı’nda her ayın 21'inde toplanarak adalet arıyoruz.

Türkiye’nin ve dünyanın bütün vicdanlı yüreklerine dokunuyoruz ve dokunmaya devam edeceğiz.

Çerkes Halkının onurlu evlatları 26 kez bir araya gelerek adalet aradılar.

Belki yüzüncü kez, belki bininci kez bir araya gelip adalet arayışını sürdürecekler.

Aynı meydanı paylaştığımız, Cumartesi annelerinin onurlu mücadelesini selamlarken, tüm vicdanlı insanları Çerkeslerin 21 eylemlerindeki "Çerkes Soykırımı" ile ilgili adalet arayışına omuz vermeye çağırıyoruz.



2387 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

ETHEM’İN, GÖNEN BALCI KÖYÜ’NDEN ARAP MAHMUT’A MEKTUBU. - 19/08/2024
Çerkes Diaspora tarihinde Balıkesir’in Gönen ve Manyas Çerkeslerine uygulanmış asimilasyon, inkar ve imha politikaları anlaşılmadan Türkiye Çerkesleri’nin neden bu kadar yoğun bir biçimde yok olduklarını anlamak mümkün değildir.
SÜRGÜNDEKİ ETHEM’İN HATIRATI DOLAYISIYLA TÜRK ORDUSUNA YAZDIĞI BİLDİRİ - 27/07/2024
Bizlere kitaplarda Kurtuluş Savaşı, ya da İstiklal Harbi diye öğretilen şey aslında bir iç savaştır. Bu savaşta Fransızlar, İtalyanlar ve Yunanlılar, verilen iç savaşın yanında bir ayrıntıdan ibarettir.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR-3 - 01/07/2024
Çerkeslerin “Met Çunatuko İzzet” (Bilgin İzzet) dediği Yusuf İzzet Paşa, rafları kitap dolu bir odada Ethem beyi kabul etti. Solgun, halsiz görünüyordu. Heyecanlıydı, kalkarak Ethem beyi karşıladı, —“Memleketi bir felaketten daha kurtardın" dedi.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR – 2 - 14/06/2024
Ticaret basımevini satın alarak kurduğu Yeni Dünya gazetesini başyazarlıkla birlikte Arif Oruç beyin buyruğuna vermişti. Yeni Dünya, sırtını Ethem beyin askeri gücüne, ününe dayayarak komünizmi savunuyordu.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR - 03/06/2024
Ethem Bey’in iyi bir eğitimi olmadığı için onu eleştirenler, onun üstün meziyetlerinin farkında değildirler.
KIZILORDU KOROSU’NA GEÇİT YOK! - 25/04/2024
Her şeye rağmen bu konserlerin yapılmasında ısrar edilirse, Kızılordu Korosu'nu her şekilde protesto edeceğimizi ve pişman edeceğimizi de bilin!
ETHEM, CELAL BAYAR’A YAZDIĞI MEKTUPTA KÜRTLER İÇİN ÖZERKLİK, ÇERKESLER İÇİN AZINLIK HAKKI İSTEDİ. - 20/04/2024
Ethem meselesi bir çelişkiler yumağıdır. Ondan bir hain çıkarmaya çalışan güruh, onlarca kitap yazmasına rağmen henüz bunu başaramamıştır. Ondan bir kahraman çıkarmaya çalışanların eli de T.C. yasaları ve saldırıları nedeniyle bağlıdır.
ŞARK-I KARİB, ÇERKES TEAVÜN ÇEKİŞMESİNE BİR BELGE DAHA - 13/04/2024
Çok net şekilde Şark-i Karibcilerin bunak paşalar diye suçladığı Çerkes Teavün Cemiyeti’nin, istisnalar hariç, Çerkeslik için hiç bir gelecek tasavvurunun olmadığını görüyoruz.
ŞARK-I KARİB, ÇERKES TEAVÜN ÇEKİŞMESİ - 07/04/2024
Osmanlı döneminde Çerkesler iki önemli Cemiyet oluşturdular. Bunlardan birincisi 1908 yılında Çerkes Osmanlı paşaları tarafından kurulmuş olan “Çerkes İttihad ve Teavün Cemiyeti”dir. İkincisi 1921'de“Şark-ı Karib Çerkesleri Temini Hukuk Cemiyeti"dir.
 Devamı
adigebze I-II
Nükte!

KISSADAN HİSSE

-Moğollar Buhara’yı kuşattıklarında, uzun süre şehri teslim alamadılar. Cengiz Han Buhara halkına bir haber gönderdi: Silahlarını bırakıp bize teslim olanlar güven içinde olacaklar, ama bize direnenlere asla eman vermeyeceğiz.

-Müslümanlar İki gurup oldu: Bir gurup; asla teslim olmayalım, ölürsek şehit, kalırsak Gazi olur, Şeref’imizle yaşarız dediler. Öbür gurup ise; kan dökülmesine sebep olmayalım, sulh iyidir, hem silah, hem de sayı olarak onlardan azız, gücümüz onlara yetmez, dediler ve teslim oldular.

-Cengiz Han, silah bırakanlara; teslim olmayanlara karşı bize yardımcı olun, galib geldiğimizde şehrin yönetimini size bırakalım dedi. Böylece İki müslüman gurup savaşmaya başladılar. Moğollar’ın da yardımı ile, teslim olanlar galib geldi. Savaştan sonra Cengiz Han teslim olanların silahlarının alınmasını ve kafalarının kesilmesini emretti. Sonra meşhur sözünü söyledi: “Eğer güvenilir olsalardı, bizim için kardeşleri ile savaşmazlardı. Kardeşlerine bunu yapanlar, yarın da bize yapar.”

 

Site İçi Arama

 

Google Site

 

Üyelik Girişi