20 Eylül Adığe Günü Bayramını sevgili İmdat Kip'in 2014 yılının  Eylül ayında yazdığı uzun ve ironik yazıyla duymuştum ilk defa. İmdat'ın 20 Eylül Adığe Bayramı ile ilgili olarak bizimle kafa yaptığını yazının sonuna kadar anlayamamıştım.

Ama 20 Eylül Adığe günü bayramı bir gerçekti ve Kaberdey Parlamentosu’ndan geçerek bayram olarak ilan edilmişti.

Peki 20 Eylül'ün Çerkes dünyasında tarihi, coğrafi, sosyolojik ve kültürel olarak bir karşılığı var mıydı?

Volehi ben derinlemesine olarak yaptığım tüm aramalarıma karşılık 20 Eylül'ün Çerkeslerle bir bağlantısını keşfetme şerefine nail olamadım. Ama olsundu, Rusya ve Putin yönetimi 21 Mayısı ve soykırımı unutmamız karşılığında bizlere bir bayram ihsan etmişti; daha ne istiyorduk ki, belamızı mı?

Böylesi bir günün ve bayramın Çerkes dünyasında karşılık bulamayacağını ve unutulacağını, Kaberdey Parlamentosu’nun aldığı bu kararın bir utanç vesikası olarak tarihteki yerini alacağını düşünmüştüm.

20 Eylül Adığe Günü Bayramı’nın nasıl kutlandığını hatırlamıyorum. 2016 yılında da nasıl kutlandığına dair hiçbir fikrim yoktu. Ta ki 19 Ekim 2016 tarihinde Kaffed'in kendi web sitesinde, Kaffed Başkanı Yaşar Aslankaya'ya 2020 yılına kadar Rusya'ya giriş yasağı konulduğu haberini paylaşana kadar. 20 Eylül 2016 tarihinde bir Kaffed Heyeti, DÇB Olağanüstü Kongresi ve Çerkes Günü kutlamalarına katılmak için Nalçık'a gitmişler. Başarılı bir seyahat olmuş, çok önemli kararlar almışlar. Çerkes Günü kültürel etkinliklerine ve kutlamalarına iştirak etmişler.

Ancak dönerken, havaalanında Kaffed Başkanı Yaşar Aslankaya’nın iki saatlik bir alıkonulma ve sorgulama sürecinden sonra, 2020 yılına kadar Rusya'ya giriş yasağı olduğu tebliğ edilerek uçağa bindirilmiş.

Yaşar Aslankaya, herkesle uyumlu, son derece nazik ve düzgün bir biçimde Kaffed Başkanlığını yürüten bir soydaşımızdır. Kendisini sever ve sayarız. Bu olaydan sonra kendisini telefonla arayarak geçmiş olsun dileklerimizi iletmiş ve olayın nedenleri hakkında fikir teatisinde bulunmuştuk. Ama bir sebep bulamamıştık.

Şimdi makarayı geriye dönük olarak sardığımızda, Yaşar Aslankaya'nın Rusya tarafından affedilmeyecek büyük bir suç işlediğini görüyoruz. Bizim gibi soykırımcı Rusya’nın muhaliflerine ve vicdanının sesine kulak veren Yaşar Aslankaya, 21 Mayıs 2016 tarihinde Kaffed'i Rusya'nın Ankara Büyükelçiliği önüne götürmüş ve altına benim de imzamı atacağım gayet düzgün bir bildiri okumuştu.

Bu davranışıyla bizim de takdirimizi kazanmış olan Yaşar Aslankaya'nın, Rusya tarafından kalemi kırılmış ve ilk anavatan ziyaretinden sonra 2020 yılına kadar Rusya'ya giriş yasağı olduğu kendisine tebliğ edilerek yolcu edilmiş.

Bu yılki 21 Mayıs etkinliklerinde Yaşar Aslankaya'nın sağduyusunun Kaffed'e hakim olacağını düşünmüştük. Bunun için, ÇERKES-FED ama, fakat, lakin demeden ve hiçbir ön şart öne sürmeden, davet edilmediği halde Kaffed'in 13 Mayıs’ta Kefken'de düzenlediği etkinliğe katıldı. Aynı olgun davranışı samimiyetle Kaffed'den de bekledi.

Ama onlar 21 Mayıs 2016 tarihinde Ankara’nın Rusya Büyükelçiliği önünde açıklama yapınca başlarına gelenden gerekli dersi çıkarmış olmalılar ki, hiç oralı olmamayı tercih ettiler.

Değil Rus Konsolosluğu önüne gelmek, aynı gün Bahçelievler Kafkas Çerkes Derneğine İstanbul Kartal'da etkinlik düzenleterek, Rus Konsolosluğu önüne gelinmesini engellemeye çalıştılar.

Bütün bunların hepsine eyvallah da, açılan bu kurukafa muhabbeti, insanlığın ve Çerkesliğin bittiği yerdir.

Arkadaşlar, saldırdığınız o kurukafaların bir zamanlar gözleri, kaşları, kulakları, saçları vardı. Ve bir gövde üzerinde bulunuyorlardı.

O kafalar, üzerinde bulundukları gövdelerden, General Zass denen alçağın köpekleri tarafından kesilmişti.

Yani o kurukafalar, sizin atalarınıza yapılan zulmü sembolize ediyordu!

Siz atalarınızı katledenlere değil de, atalarınızın hakkını savunmak için bu katliamı hatırlatanlara saldırmaya utanmıyor musunuz?