Urfalı rahmetli Kazancı Bedih'in şarkısının sözleri ile yazıma başlamak istiyorum.

"Ağzım yandı artık benden sevda pas,

Çekilir mi bunca elem bunca naz,

Bu sözümü kalbinin üstüne yaz,

Zira dünya eski hamam eski tas"

Kaffed Genel Kurulu 23-24 Kasım tarihlerinde Ankara'da yapıldı. Mevcut yönetim göreve devam konusunda delegelerden onay aldı. Seçilen yönetimin halkımız yararına çalışmalar yapmasına temenni ediyor, kendilerine başarılar diliyorum.

Yönetime talip olan "Kaffed Değişim Hareketi"ni de bu göreve talip olarak topluma bir dinamizm ve hareket getirdikleri için kutluyorum. Ancak küsmeden, yılmadan söylemlerinin takipçisi olmalarını ve yapıcı muhalefetlerini sürdürerek iki yıl sonraki genel kurula şimdiden hazırlanmaya başlamalarını tavsiye ediyorum.

Bu Genel Kurulun en büyük ayıbı ve eksiği ise, Çerkeslere ve Kuzey Kafkasyalılara ait diğer kurumların görülmemesi ve yok farz edilmesidir. Tabii, yok farz ettiklerinize de bir davetiye gönderme zahmetine katlanmazsınız. Ancak Kaffed yok farz etti diye o kurumlar yok olmayacak ve sahanın güçlü ve dinamik aktörleri olarak yollarına devam edeceklerdir. Bu genel kurula mevcut federasyonlarımız olan Çerkes-fed, Abhaz-fed ve Bir-Kaf’ın davet edilmemiş olması tarihi bir ayıp olarak kayıtlara girecektir.

Şunun altını önemle çizmek isterim; şu anda Türkiye'de faaliyet gösteren Çerkeslere ve Kuzey Kafkasyalılara ait 170 civarında kurum var. 53 derneği ile Kaffed bunun % 30'unu temsil ediyor. En büyük olma iddiasında olan  büyüklüğüne uygun olarak hareket eder ve toparlayıcı, birleştirici, yol gösterici olur. Ancak görünen odur ki Kaffed toplumun bölünmüş olmasından istifade ederek, toplumun önünde tıkaç olmaya devam edecek.

Şu anda federasyonlardan çok daha fazla sayıya sahip olan kurumlar bağımsız olanlardır. Yani şu anda hiç bir federasyondan memnun olmayan çok büyük bir kitle var. Herkesin şapkasını önüne koyup, birbiriyle uğraşmayı bırakıp, çok ağır bir yok oluş girdabına doğru sürüklenen halkımızın problemlerine odaklanma zamanının geldiğini anlamamız gerekmektedir.

***

Diaspora Çerkes örgütlülüğü 2019 yılında 111. yılını doldurmuş olacak. Osmanlı Devleti döneminde kurulan örgütlerimiz de birer  dernektiler. 1908 Yılında kurulan Çerkes İttihad ve Teavün Cemiyeti’nin kurucuları Osmanlı askeri ve sivil bürokrasisinden geldikleri için devletle bütünleşmiş gibiydiler. Bugün Çerkeslerin muhalif olmamayı öğrendikleri ve vazgeçmedikleri zeminin Çerkes Teavün Cemiyeti olduğunu düşünüyorum.

Osmanlı Devlet hiyerarşisinde iyi konumda olan askeri ve sivil bürokratların, sürülmüş olan zor durumdaki soydaşlarına yardım çabası içerisinde olmaları insani bir durumdur. Soğukkanlı bir değerlendirme yaptığımızda Çerkes İttihad ve Teavün Cemiyeti’nin kapsamlı bir siyasi hedefinin olmadığını görüyoruz.

1918 yılında Çerkes Teavün Cemiyeti tarafından kurdurulan "Şimali Kafkas Cemiyeti Siyasiyesi" isminden de anlaşılacağı üzere siyasi hedefi olan bir cemiyetti. Cemiyet Kafkasya'nın bağımsızlığını hedef olarak ortaya koymuş ve bunun için savaşmıştı. Bu siyasi hedef bugün için de geçerlidir. Ancak cemiyet İngilizler tarafından kapatılmış ve ömrü kısa olmuştur.

Osmanlı otoritesinin kaybolup devletin belirsizliğe sürüklendiği dönemde, 1921 yılının Ekim ayında kurulan ve dünyaya bir beyanname yayınlayan "Şark-i Karib Çerkesleri Temini Hukuk Cemiyeti" Çerkesler adına siyasi talep dile getiren tek kurumumuzdur. Ancak bu talebi dile getirmenin bedelini çok ağır ödemişler ve tamamı 150'likler listesine alınarak sürülmüşlerdir. Bugünün Çerkesleri ırkçı T.C.'nin saldırılarına uğramaktan korktukları için bu derneği yok farz etmekte ve görmezden gelmektedirler.

***

Soğuk savaş koşullarında oluştulabilmiş cumhuriyet dönemi kurumlarımız, 70 yıla yakın bir süreyi geride bırakıyor. O günün zor koşullarında oluşturulan kurumların siyasi bir talep dile getirebilmesi mümkün değildi. Ancak o günden bu güne çok şey değişmiş olmasına rağmen, Çerkes kurumlarının siyasi talep dile getirmeyi öğrenememiş olması halkımız adına ızdırap verici bir şeydir.

Çerkes Halkının başına gelen şey tamamen siyasi bir olaydır. Rus Çarlığının emperyalist yayılmacı siyasetinin kurbanı olarak anavatanımızı kaybettik ve sürüldük. Osmanlı Devleti’nde Yugoslavya'dan Irak'a kadar son derece geniş bir coğrafyaya dağıtılmamız da tamamen siyasi bir tercihti. Cumhuriyet döneminin asimilasyoncu politikaları da Türkiye Cumhuriyeti'nin siyasi tercihiydi.

Yaşanan bu siyasi süreçlere karşı, siyasi bir mücadele verilmesi gerektiğine inanan bir grup Çerkesin bir araya gelerek kurdukları ÇDP (Çoğulcu Demokrasi Partisi) beş yaşını geride bıraktı. Kurulduğu günden bu yana, Türkiye'nin geçirdiği beş seçimden dördüne müdahil olarak Çerkesler adına farkındalık yaratmıştır.

Genel Başkan Faruk Arslandok liderliğinde bir çok siyasi ve sosyal platformda son derece saygın bir biçimde Çerkes Halkını temsil etmekte, Çerkes Halkının haklarıyla birlikte, tüm Türkiye Halklarının haklarına çoğulcu bir iklimde ulaşılacağına inanarak mücadele vermektedir.

Ancak kaderin garip bir cilvesidir, en eski, en büyük, en köklü Çerkes kurumu olduğunu iddia eden Kaffed, Çerkeslerin kendi ulusal siyasetlerini üretmek yerine, Çerkesleri başka siyasi partilere eklemlemeyi siyaset zannetmektedir.

23-24 Kasım tarihlerinde yapılan genel kurulunda, Çerkeslere cumhuriyetin kuruluş yıllarında en büyük eziyeti yapan, bu konuda özür dileyip bir açılım yapmayan CHP'yi ağırlamıştır. 17 yıldır iktidarda olmasına rağmen Çerkeslerin taleplerine kulaklarını tıkayıp hiçbir şey yapmayan AKP'yi de genel kurulunda ağırlamıştır. Eski Genel Başkan yardımcıları Hasan Seymen'i Çerkes olduğu ve bir zamanlar Çerkeslerin haklarını savunduğu için partilerinden kovan İyi Parti'yi ağırlamaya utanmamıştır. Bölücüleri ağırladınız diye kendilerine saldırılacağından çekinmeden (ben öyle düşünmüyorum) HDP'yi ağırlamıştır.

Çerkeslerin tarihlerinde kurdukları ilk ve tek parti olan ÇDP'yi görmezden gelen Kaffed tarihi bir ayıp işlemiştir. Bu yazıyı tarihe not düşmek ve ayıpları işleyenleri deşifre etmeye devam edeceğimizi belirtmek için yazdım.

Öyle görünüyor ki Kaffed anavatanda Rusya Politikalarının baş eğicisi, Türkiye'nin asimilasyon politikalarının destekçisi olmaya devam edecektir. Buradaki baş eğme ve destekleme sözleri yapılan haksızlıklara karşı çıkmama ve susarak onay verme anlamında anlaşılmalıdır.

Yani sizin anlayacağınız, "Kaffed, yine eski hamam, eski tas."