• https://www.facebook.com/%C3%87erkes-Haklari-Inisiyatifi-1720870914808523/
  • https://twitter.com/CerkesHaklari
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi1
Bugün Toplam121
Toplam Ziyaret977192
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar32.222232.3513
Euro35.110935.2516
Semerkew
Murat Özden
murathabracu@hotmail.com
21 Eylemcileri, Cumartesi Annelerini Selamlıyor
29/10/2014

İstiklal Caddesi’nin hayatımda ne kadar önemli bir yer tuttuğunu düşündüm bu yazıya başlarken. Geçmişten bugüne, bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti İstiklal Caddesiyle yaşadıklarım.

1974-1975 eğitim döneminde Üniversite sınavlarına girmek için ilk defa İstanbul'a geldim. Sınavlar sonucu İstanbul İktisadi Ticari İlimler Akademisi İşletme Yüksek Okulunu kazandım. Okulumuz İstiklal Caddesi’ndeki tarihi Mısır Apartmanı’ndaydı. Mısır Apartmanı’nın 5-6-7. katları okulumuzdu. Tünelden Taksime doğru giderken, Saint Antuan Kilisesi’nin bitişiğinde, Galatasaray Meydanına 40-50 metre mesafedeydi okulumuz.

1975 yılında Galatasaray meydanında ilk defa korsan mitinge katılmıştım. Devlet Güvenlik Mahkemelerini protesto eylemiydi yaptığımız. İlk defa devletle karşı karşıya gelip, korkmamayı Galatasaray Meydanı’nda öğrendim. Paralı eğitime karşı çadır kurup, açlık grevi yapan arkadaşlarımı da ilk defa Galatasaray Meydanı’nda ziyaret ettim.

Sonra 1976 yılında Taksimde ilk defa 1 Mayıs’a katıldım. 1976 1 Mayısı tam bir şenlik havası içerisinde geçmişti.

Ömrümde ilk defa bu kadar çok insanı bir arada görmüştüm. 1977 1 Mayısı’nda devletin provokasyon yapıp 38 kişinin ölümüne, yüzlerce kişinin yaralanmasına sebep olduğunda da Taksim’deydim. Devlet, insanların bir araya gelip, birbirlerinden enerji almasından çok korkmuştu.

1978 1 Mayısı’nda iktidarda olan Ecevit sokağa çıkma yasağı ilan etmişti. 1978 1 Mayısını Ağa Camii Sokağındaki öğrenci evinde karşılamıştık. 1978 yılında 24 saat İstiklal Caddesi’nde yaşayan biri olmuştum. İşyerim şimdi kapanan Tünele yakın Fransızlara ait Hachette Kitabevi idi. Okulum Mısır Apartmanı’nda, evim Ağa Camii sokağındaydı.

Hemen dünyayı değiştirerek, Türkiye Halkları ile birlikte Çerkes halkını da kurtaracağımıza can-ı gönülden inanıyorduk.

Ama biz yerinde duramayan, birbirini boğazlayan gençler olarak, 12 Eylül askeri darbesinin yolunun taşlarını döşüyorduk.

12 Eylül geldiğinde de İstiklal Caddesi’ndeydim. Ancak Türkiye’nin üzerine çöreklenmiş olan 12 Eylül bugün de bütün kurumları ile devam ediyor. Anayasası, toplum üzerinde yarattığı kişiliksizlik, ahlaksızlık ve korku iklimi ile 12 Eylül kesintisiz olarak varlığını sürdürüyor.

12 Eylül’ün yarattığı devlet terörü, işkenceler, insan hakları ihlalleri ve faili bulunamamış on yedi bin cinayetle hayaleti hala toplumun üzerinde geziyor ve insanları korkutmaya devam ediyor.

"Eşkiya dünyaya hükümdar olmaz" türküsünün söylediği gibi, zalimlerin yaptıkları zulümlerin hesabını verdikleri bir düzen kurulacaktır elbet. Bugüne kadar bu hesabın sorulmamış olması, sorulmayacağı anlamına gelmiyor.

İnsanlar adaleti ararlar.

Israrla ararlar.

Bu ısrar, zalimleri önce vicdanlarda mahkum eder.

Cumartesi anneleri, ısrarlı adalet arayışının çelikleşmiş sembolüdür.

Fark etmiyor "Türk, Kürt, Çerkes, Laz, Gürcü, Pomak, Arnavut" olmaları.

Onlar çocuklarını arıyor.

Üzerlerine toz konmasına razı olmadıkları çocuklarını.

Onlar dirisini bulamayacaklarını bildikleri çocuklarının, ölüsünü bulup, mezara sarılmak istiyorlar.

Ama birçoğu çocuklarının ne ölüsüne, ne de dirisine sarılamadan göçüp gitti bu dünyadan.

Tıpkı Bigalı bir Çerkes olan Hayrettin Eren'in annesi Elmas Ana gibi.

Tıpkı Karslı bir Kürt olan Cemil Kırbayır'ın annesi Berfo Ana gibi.

Onlar her cumartesi günü Galatasaray Meydanına gittiklerinde, işkenceciler, işkence ederek öldürdükleri o gencecik çocuklardan çok daha fazla korkuyorlar.

Onuruyla ölenler bir defa ölürler.

Ama işkenceciler beş yüz defa öldüler,

Ve her hafta korkudan ve utançtan ölmeye devam edecekler.

Vicdanların adaletinin tecellisini sağlayan Cumartesi Annelerinin kararlılığı, gerçek adaletin tecellisini de sağlayacaktır.

***

Çerkesler de ilk defa kendilerini İstiklal Caddesinde ifade etmeye başladılar.

İstiklal Caddesinin enerjisi ve hoşgörüsü Çerkeslere de cesaret verdi.

İlk defa "soykırım"ı yüksek sesle burada dile getirdiler.

Kendi kimlikleriyle ilk defa burada sokağa çıktılar.

Rus Konsolosluğunun burada olması bir etken ama İstiklal dinamizmidir asıl tetikleyici olan.

2007,  2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 21 Mayıs anma ve protestoları ses getirdi.

Israrla birileri 21 Mayısları İstiklal’den kaçırmaya çalışıyor ama nafile.

Artık Çerkesler için her gün 21 Mayıs.

Artık en azından her ay 21 Mayıs.

***

Hiç aramızda bugüne kadar konuşmadık.

Acaba 21 eylemlerini başlatırken biz bilinç altı olarak Cumartesi Annelerinden etkilenmiş miydik?

Yılda bir kez sokağa çıkarak böylesine büyük bir soykırımı anlatabilmenin mümkün olmadığını düşündük.

Onun için tıpkı Cumartesi Anneleri gibi, adaletin arandığı Galatasaray Meydanı’nda her ayın 21'inde toplanarak adalet arıyoruz.

Türkiye’nin ve dünyanın bütün vicdanlı yüreklerine dokunuyoruz ve dokunmaya devam edeceğiz.

Çerkes Halkının onurlu evlatları 26 kez bir araya gelerek adalet aradılar.

Belki yüzüncü kez, belki bininci kez bir araya gelip adalet arayışını sürdürecekler.

Aynı meydanı paylaştığımız, Cumartesi annelerinin onurlu mücadelesini selamlarken, tüm vicdanlı insanları Çerkeslerin 21 eylemlerindeki "Çerkes Soykırımı" ile ilgili adalet arayışına omuz vermeye çağırıyoruz.



2208 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

ARTIK ÇERKESLER DE DAMGALARINI VURMAYA BAŞLADI - 05/12/2023
Ankara’dan Saim Tuc, İstanbul’dan Mustafa Bakıcı ve Londra’dan Muhittin İzzet Kandur’u sonsuzluğa uğurladık. Her biri “nev-i şahsına münhasır” dedikleri gibi çok değerli kişiliklerdi. Asla yerleri doldurulamayacak kimselerdir.
YENİ AÇILIMLAR YAPMAK GEREKİYOR - 07/10/2023
Biz de hem repertuarımızı genişletmek, hem de Çerkesce daha geniş kitlelere ulaşmak için, Türk Sanat Müziği, Türk Halk Müziği, Türk Pop ve protest müziği parçalarını Çerkesce’ye çevirip Maksıme‘de icra edeceğiz.
ETHEM MESELESİNE ÇERKESLER NASIL BAKMALIDIR? - 12/09/2023
Türk Tarih tezinin temel taşı olan Nutuk’ta Ethem Bey’le ilgili bu ifadeler durduğu sürece Ethem Beyin hainliğinin ortadan kalkması mümkün değildir.
“RUSYA’NIN DOSTLARI DÜŞMANIMIZ, DÜŞMANLARI DOSTUMUZDUR” - 23/07/2023
Kim ki Rusya’nın dostudur, bilin ki Çerkes Halkının düşmanıdır. Bunun Çerkes, Türk, Abhaz, Oset, Çeçen olması fark etmez.
WAGNER, RUSYA’YA AYNA TUTTU - 27/06/2023
Ancak görülen manzara, yirmi beş bin kişilik bir askeri gücün Rusya’yı teslim alma kapasitesinin olduğunu ortaya çıkarmıştır.
ÇERKESLER DEMOKRASİDEN YANA OLMAYA MECBURDUR! - 23/04/2023
Türkiye’de iç dinamizmle hiç bir şey gerçekleşmemektedir. Her gelişme dışarıdan empoze edilerek gelişmektedir. Türkiye’de de demokrasi yolunda bir gelişme olabilmesi için Avrupa Birliği dışında bir yol görülmemektedir.
ÇERKESLER, NEDEN KİMLİK BİLİNCİNE SAHİP VEKİL ÇIKARAMAZ? - 15/04/2023
Kayseri’de Çerkesleri kaale almayan siyasi partilere verilmiş bir ültimatomdur Mutlu Akkaya’nın adaylığı. Ben de Kayseri’de yaşıyor olsaydım oyumu tabii ki Mutlu Akkaya’ya verirdim.
MEHMET ASLANTUĞ’DAN ÇERKESLER’E VEKİL OLUR MU? - 31/03/2023
Hayır, Aslantuğ’un Çerkeslerin talepleri ile ilgili bir problemi olsaydı yaşadığı şehir olan İstanbul’daki Çerkes kurumlarından birinin olsun kapısını çalardı bugüne kadar.
NUTUK ÜZERİNDEN TARİH OKUMASI, ETHEM VE NAZIM - 24/01/2023
Dünya’nın hiçbir ülkesinde bir askerin yazdığı savaş anıları, o ülke tarihinin temelini oluşturmaz. Neredeyse bütün tarihçiler Mustafa Kemal’in Nutuk’undan yola çıkarak Çerkes Ethem’i hain ilan etme yarışına girerler.
 Devamı
adigebze I-II
Nükte!

KISSADAN HİSSE

-Moğollar Buhara’yı kuşattıklarında, uzun süre şehri teslim alamadılar. Cengiz Han Buhara halkına bir haber gönderdi: Silahlarını bırakıp bize teslim olanlar güven içinde olacaklar, ama bize direnenlere asla eman vermeyeceğiz.

-Müslümanlar İki gurup oldu: Bir gurup; asla teslim olmayalım, ölürsek şehit, kalırsak Gazi olur, Şeref’imizle yaşarız dediler. Öbür gurup ise; kan dökülmesine sebep olmayalım, sulh iyidir, hem silah, hem de sayı olarak onlardan azız, gücümüz onlara yetmez, dediler ve teslim oldular.

-Cengiz Han, silah bırakanlara; teslim olmayanlara karşı bize yardımcı olun, galib geldiğimizde şehrin yönetimini size bırakalım dedi. Böylece İki müslüman gurup savaşmaya başladılar. Moğollar’ın da yardımı ile, teslim olanlar galib geldi. Savaştan sonra Cengiz Han teslim olanların silahlarının alınmasını ve kafalarının kesilmesini emretti. Sonra meşhur sözünü söyledi: “Eğer güvenilir olsalardı, bizim için kardeşleri ile savaşmazlardı. Kardeşlerine bunu yapanlar, yarın da bize yapar.”

 

Site İçi Arama

 

Google Site

 

Üyelik Girişi